Ο David Bowie υποκινούμενος από τη χρήση ναρκωτικών, δούλεψε σαν μηχανή στα 70’s, παράγοντας το ένα αριστούργημα πίσω από το άλλο, σταματώντας μόνο για περιοδείες, εκπληκτικά albums για άλλους καλλιτέχνες και καταναλώνοντας περισσότερα ναρκωτικά.
Αυτό δεν επηρέασε ιδιαίτερα την σωματική ή πνευματική του κατάσταση (αν και για μία περίοδο, νόμισε οτι του μιλούσε η τηλεόρασή του), αλλά ως γεγονός συνέβαλλε στο να κυκλοφορήσουν μερικά από τα σημαντικότερα albums στην ιστορία του rock.
Ζητήθηκε από τους αναγνώστες του RollingStone να ψηφίσουν το αγαπημένο album τους του DavidBowie και στην 1η δεκάδα βρίσκονται albums που κυκλοφόρησαν μεταξύ του 1970 και του 1980.
THE MAN WHO SOLD THE WORLD
Το «The man who sold the world» έφτασε στα ράφια των δισκοπωλείων σε μία παράξενη περίοδο της καριέρας του Bowie. Μετά από χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών, είχε τελικά καταφέρει να κυκλοφορήσει μία επιτυχία με το «Space Oddity». Τα επόμενα singlesτου, πάντως , απέτυχαν να δημιουργήσουν ντόρο και φαινόταν να είναι «θαύμα του ενός hit» . Γνωρίζοντας πάντα πώς να τραβήξει την προσοχή του κοινού, ο Bowie αποφάσισε να φορέσει ένα φουστάνι για το εξώφυλλο του 3ου album του, «Τhe man who sold the world».
Αυτό ήταν πολύ πριν την εποχή του Boy George, τότε που μία τέτοια κίνηση ήταν ιδιαίτερα σοκαριστική. Φόρεσε την τουαλέτα στην 1η του συνέντευξη για το RollingStone, στις αρχές του 1971. «Αρνούμαι να με σκέφτονται ως μέτριο, έαν είμαι μέτριος θα εξαφανιστώ από το χώρο. Υπάρχει αρκετή μετριότητα στο χώρο. Για αυτό είναι τόσο σημαντική για εμένα η ιδέα του performance ως θέαμα. Πείτε στους αναγνώστες σας, οτι μπορούν να αποφασίσουν για εμένα όταν όταν θα αρχίσω να δημιουργώ δημοσιότητα: Όταν π.χ με βρούν στο κρεβάτι με τον άνδρα της Raquel Welch»
Ολόκληρη η συνέντευξη διεξήχθη με τον Bowie να φοράει το φόρεμα. Παρά τις έντονες προσπάθειές του, δεν είχε ιδιαίτερα εμπορικό αντίκτυπο. Όταν η καριέρα του εκτινάχθηκε, περίπου 3 χρόνια μετά, με το «Ziggy Stardust» οι fans ανακάλυψαν αυτό το album και τώρα το «The Man who sold the world», το «The wid tho facircle» και το «Supermen» είναι πια κλασικά.
YOUNG AMERICANS
Θα ήταν πολύ εύκολο για τον Bowie να κυκλοφορεί glam albums σαν τα «Ziggy Stardust» & «Aladdin Sane» για πολλά χρόνια, αλλά γνώριζε πως για να είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης θα έπρεπε να προκαλέσει τους fans του και να κινηθεί σε διαφορετικά πεδία. Έχοντας αυτό στο μυαλό του, έβαλε στην άκρη όλη την μουσική του, των περασμένων ετών και ξεκίνησε να δουλεύει πάνω σε ένα r&b style album.
Ένας νεαρός τραγουδιστής της soul ονόματι Luther Vandross βοήθησε στα backing vocals, αλλά και ο νέος φίλος του John Lennon βοήθησαν στον να γραφτεί το «Fame». Το αποτέλεσμα ήταν το «Young Americans». Κάποιοι fans απομακρύνθηκαν, αλλά οι τεράστιες ραδιοφωνικές επιτυχίες «Fame & «Young Americans», τον συνέστησαν σε ένα ολοκαίνουριο κοινό.
HEROES
Το «Heroes» είναι το 2ο album της αποκαλούμενης Τριλογίας του Βερολίνου, αλλά στην πραγματικότητα είναι το μόνο που ηχογραφήθηκε εξολοκλήρου στα Hansa Studios του Βερολίνου. Αφού έχοντας πειραματιστεί ιδιαίτερα με το «Low», ο Bowie αποφάσισε ότι ήταν πια καιρός για ένα περισσότερο παραδοσιακό pop δίσκο.
Ηχογραφημένο, σε απόσταση αναπνοής από το Τοίχος του Βερολίνου, το album βρίθει από Krautrock, γεμάτο με ambient ήχους τους οποίους τελειοποιούσε με το πέρασμα των ετών. Το ομώνυμο κομμάτι, για εραστές στις αντίθετες πλευρές του Τοίχους, έγινε μία από τις μεγαλύτερές του επιτυχίες, βοηθώντας το album να εκτιναχθεί στα παγκόσμια charts.
SCARY MONSTERS
Το album «Scary Monsters» που κυκλοφόρησε το 1980, είναι τόσο υπέροχο που για τα επόμενα 20 χρόνια, οι κριτικοί έλεγαν οτι για κάθε νέο albumπ ου κυκλοφορούσε ο Bowie ότι ήταν το καλύτερο από την εποχή του «Scary Monsters». Κατά κάποιο τρόπο αποτελεί το 4ο album της Τριλογίας του Βερολίνου, παρά το γεγονός οτι ηχογραφήθηκε σε Νέα Υόρκη και Λονδίνο.
Για άλλη μία φορά ο Bowie συνεργάζεται με τον Tony Visconti πάνω σε μουσική που ήταν ταυτόχρονα εμπορική αλλά και υψηλής αισθητικής. Αυτή τη φορά είχε επιστρέψει περισσότερο στο παρελθόν με hits όπως το «Fashion», αλλά και το sequel του «Space Oddity», το «Ashes to ashes». Δεν υπάρχει καμία αδύναμη στιγμή στο album, αποδεικνύοντας έτσι ότι o Bowie ήταν μοναδικός ανάμεσα στα rock icons των 70’s αλλά και τη δυνατότητα του να φαίνεται επίκαιρος στην μετά-punk επανάσταση.
Έγραψε πολλά σπουδαία κομμάτια μετά από αυτό, αλλά ποτέ ξανά κάποιο albumτου δεν ήταν τόσο ικανοποιητικό από την αρχή ως το τέλος του.
ALADDIN SANE
H πίεση ήταν εμφανής στον Bowie όταν ξαναμπήκε στο studio στα τέλη του 1972, για να ξεκινήσει τις ηχογραφήσεις του «Aladdin Sane».
Παιδιά σε όλη την Αμερική έπαιζαν το «Ziggy Stardust» μέχρι να λιώσει ο δίσκος, και ήθελαν κάτι νέο. Γραμμένο κατά την 1η του Αμερικάνικη περιοδεία, ο Bowie ονόμασε αυτό το albumτου «Ziggy goes to America». Ήταν ένας άξιος διάδοχος και τα «The Gean Jenie», «Cracked actor» & «Panic in Detroit» έγιναν αυτομάτως κλασσικά.
Το σημαντικότερο δε, ήταν οτι απέδειξε οτι δεν ήταν «One Hit Wonder».
DIAMOND DOGS
Ο David Bowie, ήταν περίπου στη μέση γράφοντας ένα concept album για το κλασικό έργο «1984» του George Orwell, όταν βρήκε ένα αναπάντεχο εμπόδιο: Η εταιρία του Orwell του αρνήθηκε δικαιώματα του βιβλίου.
Αντί να ξεκινήσει από την αρχή ο Bowie πήρε τα κομμάτια βάζοντας τους glam πινελιές για το album «Diamond Dogs», το οποίο αποτελεί ουσιαστικά και έναν αποχαιρετισμό στη φθίνουσα τότε, glam rock σκηνή. Στο εξώφυλλο ο Bowie εμφανίζεται πάλι με κόμμωση Ziggy, αλλά είχε ήδη αρχίσει να μεταμορφώνεται σε μία άλλη περσόνα.
Αυτό ήταν το 1ο του album μετά το «διαζύγιό» του με τους Spiders from Mars και η αρχή της μακράς συνεργασίας του με τον Earl Slick. Το «Rebel Rebel», ήταν το μόνο πραγματικό hit του album, παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν ξεπέρασε την 64η θέση στην Αμερική.
LOW
Πολλοί fans του David Bowie δεν ήξεραν τι να υποθέσουν για το «Low» όταν αυτό κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1977. Τα «Sound and Vision» & «Bemy wife» ήταν τα μόνα τραγούδια που ακουγόταν κάπως σαν pop και η 2η πλευρά του δίσκου ήταν γεμάτη με instrumental κομμάτια.
Ξεκάθαρα, ο Bowie δεν στόχευε στα charts με αυτό το album. Αντίθετα, πήγε τους πειραματισμούς του «Station to Station» σε ένα νέο επίπεδο.
Το album σε παραγωγή ξανά του Tony Visconti, αλλά ο Brian Eno, έπαιξε τεράστιο ρόλο στη διαμόρφωση του μοναδικού ήχου του δίσκου. Την ώρα που πολλοί συνομήλικοί του αγνοούσαν επιδεικτικά τις νέες μουσικές ο Bowie, βυθιζόταν για τα καλά μέσα στο Krautrock, ανακαλύπτοντας νέους τρόπους για να εκφραστεί μουσικά.
Το «Low» αρχικά δεν έτυχε της υποδοχής που έπρεπε, αλλά πλέον είναι αναγνωρισμένο ως αριστούργημα.
STATION TO STATION
Είναι δυνατόν κάποιος να καταναλώσει τόσο μεγάλες ποσότητες κοκαίνης για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ώστε να πέσει σε κατάσταση ψύχωσης, εννοώντας οτι κάποιος πάσχει από έντονη παράνοια και απώλεια μνήμης. Αυτό εξηγεί το γιατί ο Bowieι ισχυρίστηκε ότι δεν έχει καμία μνήμη από τις ηχογραφήσεις του «Station To Station». Κατανάλωνε τεράστιες ποσότητες κοκαίνης και πολλές φορές δεν κοιμόταν για μέρες ολόκληρες.
Ο συγκεκριμένος δίσκος ηχογραφούνταν σε ιδιαίτερα προχωρημένες ώρες σε studio του Los Angeles. Ο keyboardίστας της E Street band ήταν σχεδόν πάντα νηφάλιος, αλλά τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας ήταν σχεδόν πάντα υπό την επήρεια ναρκωτικών. Αυτό συνήθως οδηγεί σε πολύ κακές μουσικές, αλλά ως εκ θαύματος, στο album αυτό περιλαμβάνονται μερικά από τα σπουδαιότερα τραγούδια της καριέρας του Bowie. Στο επικό ομώνυμο κομμάτι, ο Bowie τραγουδά για τις αρνητικές επιπλοκές της χρήσης κοκαΐνης.
HUNKY DORY
Ο David Bowie, ξεκίνησε να γράφει τη μουσική για το «Hunky Dory» κατά την 1η του επίσκεψη στην Αμερική το 1971. «Ολόκληρο το Hunky Dory αντικατοπτρίζει τον νεοαποκτηθέντα ενθουσιασμό μου για αυτή τη νέα ήπειρο που μου ανοίγεται» είχε πει ο Bowie το 1999. «Ηταν η 1η φορά που ένας εξωτερικός παράγοντας με επηρέασε 100% , αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο γράφω και αντιλαμβάνομαι τα πράγματα γύρω μου», συμπλήρωνε.
Ταξιδεύοντας με λεωφορείο από την Washington στην California, ο Bowie ερωτεύτηκε την χώρα και εμπνεύστηκε να αποδώσει φόρο τιμής σε μεγάλους Αμερικανούς καλλιτέχνες όπως οι Andy Warhol, Bob Dylan & Lou Reed.
Εμπνευσμένος από folk μπαντες που κυριαρχούσαν στα charts, ο Bowie ξεκίνησε να συνθέτει ακουστικά κομμάτια με σουρεαλιστικούς στίχους όπως: «Micke Mouse has grown up acow».
Στο εναρκτήριο κομμάτι του album, «Changes» o Bowie προσφέρει μία πρόκληση στους αστέρες της pop, τραγουδώντας: «Look out you rock ‘n rollers». Το album έτυχε χλιαρής υποδοχής από το κοινό, αλλά εκτοξεύτηκε αργότερα την ίδια χρονιά με την τεράστια επιτυχία του «Ziggy Stardust».
THE ISE AND FALL OF ZIGGY STARDUST
AND THE SPIDERS FROM MARS
O κόσμος έχει ακόμη 5 χρόνια και ενώ φαίνεται οτι δεν υπάρχει καμία ελπίδα, ξαφνικά ένας εξωγήινος rock star ονόματι «Ziggy Stardust» μπαίνει στο σώμα ενός άνδρα και μας προσφέρει ελπίδα, στις τελευταίες μας ημέρες. Δυστυχώς το πήγε πολύ μακριά καταλήγοντας να αυτοκτονήσει με μία «Rock ‘n rolls uicide».
Τα τραγούδια του «Ziggy Stardust» αντιπροσωπεύουν εν γένει ολόκληρο το glam κίνημα. Επίσης, ο Bowie ουσιαστικά αναγεννήθηκε ως «Ziggy Stardust» επί σκηνής προσφέροντας έναν rock star που ήταν αναγκαίος σε ένα κατά τα άλλα άγονο μουσικό τοπίο. Επιπροσθέτως και τόσο το καλύτερο οι γονείς τον μισούσαν.
Ο Bowie είχε γενικά μεγαλύτερα hits και περισσότερο αναγνωρισμένα albums αλλά ποτέ στην καριέρα του δεν φαινόταν τόσο σημαντικός ή φρέσκος. Αυτό είναι το Bowie album το οποίο θα γραφτεί στα βιβλία της ιστορίας της μουσικής.
======================================
Έκδοση | Rolling Stone mag
Μετάφραση και επιμέλεια κειμένου | Γιώργος Δήμου
======================================